OBLOMOV

Speeldata: december 2021

––

Oblomov is een Russische edelman die ver van zijn landgoed, in Sint-Petersburg woont.
De man raakt niet uit bed. Nooit.
Maar het is niet zijn fout natuurlijk. Hij had immers de verkeerde jeugd: te zacht en te sentimenteel. Ondertussen stapelen de rekeningen zich op. Het huis vergaat onder een dikke laag stof. Goedmenende hulpverleners én profiteurs, ware en valse vrienden, lopen de deur plat. En ver weg op zijn landgoed kreperen zijn boeren.
Kortom: algemene dodende inertie, alles is te veel, niets is interessant. Waarom zou een mens nog iets doen? Waarom in gang schieten als je evengoed je bediende kunt opdragen om die lastige feiten gewoon nooit, nooit, nooit meer te vermelden.
Wie bekruipt nooit de zin om met alles te stoppen, in bed te stappen en het deken over de kop te trekken? Après moi le déluge! Waarom je stem nog verheffen in de tinnitus van de massahysterie? Terwijl je je intussen nog even lekker en existentieel kunt omdraaien in je dons.

En dan, knock knock, klopt Oblomovs jeugdvriend Stolz aan. Hij opent ramen en deuren, jaagt de farizeeërs uit de tempel, regelt de achterstallige papieren en formulieren, sleurt Oblomov zijn sponde uit en introduceert hem bij de integere en bevallige Olga.
Zal de liefde sterk genoeg zijn om Oblomov uit zijn lome luiheid tot enig leefbaar leven te wekken?

Credits

Een eigen productie naar de roman Oblomov van I.A. Gontsjarov.
Scenario, tekstbewerking & regie: Dominique Collet.
Tekstbijdrage: Jean-Marie Schepens.
Spel: Annabelle Van Malderghem, Eric Ysebaert, Gert-Jan Depauw, Jackie De Burck, Kathleen Rysman, Kurt Ronsse, Marie-Jeanne Pauwels, Peter De Cordier, Johan Mestdagh & Luc De Paepe.

––

Oblomov

Toen het boek in 1859 verscheen, was de invloed ervan zo groot dat een nieuwe term ontstond: oblomovisme.

Ilja Iljitsj Oblomov… Scherpzinnig vanbinnen, opstandig van zinnen, afkerig van winnen. Zo dubbel van kinnen. Hij is gevat, maar weet niet wat hij wil. Weet heel goed wat hij niet wil. Hij neemt niet op, laat niemand binnen, opent geen brieven, mept de parasieten weg. Hij ligt en droomt, de strafste dromer van ‘t heelal. Hij geeft onthaasting een nieuwe dimensie. Hij wacht. Met doorligwonden tot gevolg.

Ilja Iljitsj Oblomov