Antoine

Speeldata: mei 2018

Een zinderende komedie over het kromme parcours van de liefde en het leven

Werd u gebracht door … tja, een zootje ongeregeld lijkt nog de beste omschrijving. 
Al vinden ze dat alvast niet van zichzelf.

Zijn ze competent? Twijfelachtig.
Zijn ze charmant? Sommigen.
Ze zijn in elk geval lui, onhandig, dom, dol en dwaas (soms geniaal!), kinderachtig, pesterig, dorstig en het zijn verdomde mopperaars.

Ze willen u een verhaal vertellen, dat wel, maar of hen dat lukte?

Mei 2018, wanneer de natuur op zijn schoonst was.
De lente zinderde op den buiten.

CREDITS
Originele tekst: Knecht van Twee Meesters van Carlo Goldoni
Scenario, regie en tekstbewerking: Tom de Raeve
Productieleiding: Klaas Schepens
Spel: Annabelle Van Malderghem, Gert-Jan Depauw, Jackie De Burck, Johan Mestdagh, Kathleen Rysman, Kurt Ronsse, Leen Roobaert.

Praktische info

Locatie ontvangst & bar: Koer Reina (Diepestraat Dikkelvenne).
Locatie voorstelling (openlucht): Park Sint-Christianakapel (Sint-Christianastraat Dikkelvenne).

Antoine?

Zomer 2016.
Guaso, een minuscuul bergdorpje in de dorre uitlopers van de Spaanse Pyreneeën.
Het loopt tegen middernacht, de loden hitte wordt stilaan draaglijk, het centrale hogergelegen pleintje is donker en verlaten, op een manke hond na die snuistert tussen lege plastic bekertjes en besmeurde servetten, sporen van festiviteiten eerder op de dag.
Een kat spiedt, op de railing van een hooiwagen in de verste hoek van het plein naast de open schuur.

Ik sta naast Tom.
We moeten praten over datgene waar we al dagen hadden moeten over praten, tijdens onze middagen in de bergen, toen we aten en rustten op een stuk rots in de zon aan de zachte oever van het diepblauwe bergmeer, toen we bij valavond tintelend onze shelter opzetten en warmte zochten bij het eten rond het gasvuurtje, en we later een spervuur van verhalen van nu en vroeger de vallei in schoten.
Maar praten daarover deden we niet.

Vanavond is anders.
We speelden met ons leven zonet.
Ei zo na zaten we als ratten in de val van de duisternis en het kolkende ijskoude water in een vergeten canyon een uur rijden naar het noorden.
Te laat vertrokken deze ochtend, overmoed, onderschatting, machogedrag. We redden het net.
De adrenaline jaagt nog door ons lijf, we zijn duizend man sterk.

Rumoer op het plein, plotsklaps, er daagt volk op, een provisoire houten toog licht op, vaten worden aangerold en aangebroken, luidsprekers trekken zich fluitend op gang, een luifel zwaait bruusk open, tl-lampen knipperen koud aan, een schietkraam verdomme! Het volk wordt een menigte, ze komen van overal, te voet, met brommers, in de laadklep van een pick-up. Er wordt gedronken, gekeken, gedanst en gekust, als afsluiter van het feestweekend. Om zeker te zijn.

We zijn aangestoken, we zien het plots helder, Tom en ik, ons plan ontvouwt zich samen met de nachtelijke fiesta in Guaso:
We gaan toneel spelen op locatie, op den buiten, ergens in het voorjaar van 2018.
Het stuk zal Antoine heten.
De affiche zal een kopie zijn van de affiche ‘Fiestas en Guaso’ opgehangen aan de kromme muur achter de toog, felroze papier met blauwe plompe letters.

En avant!